Zbiory - Muzeum Żuławskie - ekspozycje stałe
1. Stolica Żuław. Delta Wisły.
Główna ekspozycja znajdująca się na parterze zawiera fragment wiatraka odwadniającego pochodzącego z Ostaszewa, który w czasach Wolnego Miasta Gdańska został przeniesiony do skanseny techniki w Oliwie. W latach 50-tych i 70-tych uległ częściowemu spaleniu, a to co z niego zostało wylądowało na Wyspie Sobieszewskiej. Pozostałości po wiatraku za zgodą konserwatora zabytków i Miasta Gdańska zostały wyeksponowane w naszym Muzeum, stanowiąc najcenniejszy eksponat żuławski. Kolejne ekspozycje w sali żuławskiej to różnego typu nagrobki uratowane od zniszczenia jak drewniana stela z Cyganka, polny kamień nagrobny, forma nagrobka w postaci ściętego pnia drzewa, macewa i koło szlifierskie z piaskowca wykonane ze steli. Pokazujemy też unikatową kolekcję cegieł wypalanych ręcznie z odciśniętymi śladami rąk, łap kotów, kozy czy odcisk dżdżownicy. W części dotyczącej Nowego Dworu Gdańskiego eksponujemy makietę przedwojennego Nowego Dworu Gdańskiego, w kąciku o firmie rodziny Stobbe – butelki, transportery, beczki, kieliszki oraz fragment komina z fabryki. Najnowszym eksponatem jest koło młyńskie z największego młyna na Żuławach, którego właścicielem był Otto Schlenger.
Podczas zwiedzania można obejrzeć film o przedwojennych mieszkańcach Żuław Naznaczeni krajobrazem.
galeria>> ekspozycja - narodziny stolicy Żuław - historia Nowego Dworu Gdańskiego>>
list z 1944 roku>> klucze pana Korelli>>
2. Na polskim polderze. Z dziejów mennonitów – niderlandzkiej mniejszości religijnej.
Ekspozycja podarowana przez stowarzyszenie przyjaźni Polsko Holenderskiej wprowadza nas w świat mennonickiej mniejszości religijnej, która w XVI wieku przybyła z Niderlandów i północnych Niemiec, znajdując na Żuławach schronienie przed prześladowaniami religijnymi. Zobaczyć w niej można dzieje społeczności Mennonickiej, ich wędrówki po świecie i zasługi dla delty Wisły, historie znanych postaci o rodowodzie mennonickim jak: Wibe - prekursora kolei linowej, Anny German – słynnej polskiej piosenkarki, rodziny Stobbes. Więcej na stronie wystawy www.poolsepolder.nl
Galeria>>
3. Strych pełen osobliwości.
Strych kojarzy nam się często z miejscem składowania niemodnych, popsutych czy po prostu niepotrzebnych rzeczy, które my odkurzamy i nadajemy im dawny, zrozumiały dla współczesności wymiar. Powstają tu ekspozycje: Maślane Żuławy – maselnice, centryfugi, separatory śmietany, mleczarnie, serownie i krowa na strychu – dawniej to na Żuławach oczywiste ponieważ podczas powodzi specjalnymi rampami wprowadzano inwentarz na wyższe kondygnacje budynku, ratując go przed utopieniem. Czar dawnej techniki – od projektora ręcznie malowanych slajdów na lampę naftową do pierwszych telefonów komórkowych tzw. cegły. Obróbka drewna - tartaczna, ciesielska i meblarska. Przedmioty codziennego użytku – pierwsze pralki, urządzenia do ściągania butów, kolekcja podgrzewaczy jedzenia, kołowrotki, ozdobne naczynia, maszynki do mięsa, drylowania, mielenia kawy, prażenia zboża, mielenia orzechów itd… Kolekcja pszczelarska to kilka uli, wyrojnik ze słomy, wirówki do miodu, literatura, ubrania…
4. Księgozbiór regionalny – czytelnia i archiwum.
Mozolnie gromadzone dokumenty, gazety, zdjęcia przez Klub Nowodworski, ponad 400 książek przekazanych od byłych mieszkańców Żuław stanowi unikatowy zbiór, który będzie udostępniony zainteresowanym naukowcom i regionalistom. Powstaje cyfrowa baza tych materiałów, która dostępna będzie za pośrednictwem stron internetowych Klubu i ŻPH.
5. Magazynek strażnika wałowego.
Ekspozycja powstała z inspiracji holenderskim skansenem, w którym została odtworzona strażnica przeciwpowodziowa. Nasza ekspozycja to wgląd w dawny magazyn, który niestety niewiele odbiega od współczesnego. Zgromadziliśmy unikatowe wyposażenie, które stanowi tło do prezentacji współczesnych metod ochrony przeciwpowodziowej – nowoczesne napełniacze worków z piaskiem, wzór prawidłowo ułożonego wału przeciwpowodziowego. To wszystko stanowi współczesne narzędzie dla edukacji przeciwpowodziowej.
6. Lapidarium Cmentarz 11 wsi – filia w Żelichowie-Cyganku.
.JPG)
W 1639 r. mennonici jak i luteranie z 11 wsi w okolicy Nowego Dworu Gdańskiego, otrzymali pozwolenie na założenie własnego cmentarza obok cmentarza kościoła katolickiego w miejscowości Tiegenhagen - obecnie Żelichowo. Na cmentarzu zachowało się kilka oryginalnych nagrobków w formie stel, do których dołączyliśmy ok. 80 kamieni nagrobnych z XVII-XVIII w. Większość z nich użyto wtórnie do wzniesienia fundamentów budynku gospodarczego na sąsiadującej z cmentarzem dawnej plebanii. Są to kamienie polne z wyrytymi datami śmierci, inicjałami zmarłych oraz gmerkami (znakami własnościowymi gospodarstw lub rodzin). Najstarszy nagrobek pochodzi z roku 1691 a najmłodszy – 1798.
7. Flota śródlądowa Klubu Nowodworskiego.
Zaczęło się od łodzi patrolowo holowniczej wycofanej ze służby u Strażnika Wodnego przy ujściu Tugi. Dzięki przychylności Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku przejęliśmy i wyremontowaliśmy jednostkę. Łódź po remoncie stanowi narzędzie edukacyjne podczas organizowanych przez Klub Nowodworski Dni Rzeki. Kolejna jednostka pływająca przekazana Klubowi jako żywy eksponat to jednostka typu STRIŻ (czyżyk), również eksploatowana przez służby Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej. Zwiedzanie jednostek dostępne po uzgodnieniu terminu.
